Bijziendheid, een drone en innerlijke integriteit

Een nieuwsgierige M. komt bij me langs voor een ogenhealing. Ze kan op zich prima leven met haar bijziendheid (ze heeft contactlenzen, die ze zonder problemen draagt), maar ze is heel benieuwd naar wat er eigenlijk aan haar bijziendheid ten grondslag ligt.

Het eerste wat ik waarneem in haar energieveld, is een object dat nog het meest op een drone lijkt. M. gooit het steeds opnieuw weg, maar het komt keer op keer als een boemerang terug, waarbij het pijnlijk haar achterhoofd raakt – precies op de plek van de visuele cortex.

De ‘drone’ blijkt te staan voor het ‘scannen’ van de omgeving, vanuit een oud gevoel van onveiligheid. Net als Marga wordt M. opgeroepen haar zicht weer met haar hart te gaan verbinden. Te durven voelen en zich te uiten, in plaats van in stilte energie te investeren in verouderde verdedigingsmechanismen. Maar als angst en onveiligheid een grote rol hebben gespeeld in je leven, is dat niet zo eenvoudig. We diepen de thema’s gaandeweg de healing verder uit.

Vader niet beschikbaar

Ik zie M. vijf levens terug als meisje van drie in een welgesteld gezin. Opvallend is de totale onbeschikbaarheid van haar vader. Ze verlangt ernaar door hem gezien en gehoord te worden, maar hij negeert haar volkomen. Ook haar hoogzwangere moeder maakt nauwelijks contact met haar, ze heeft haar eigen sores.

Het meisje voelt zich beperkt en niet veilig, en twijfelt diep aan haar bestaansrecht: mag ze er zijn, en mag ze zijn zoals ze is? Dit zijn thema’s die voor M. zeer herkenbaar zijn.

We identificeren en helen een hoop emoties die met de oude situatie verbonden waren, waaronder machteloosheid, boosheid, starheid, en een gevoel van onrechtvaardigheid.

Meer speelsheid

Voor verdere heling is het nodig dat M. haar moeder vergeeft, die in haar jeugd onvoldoende aanwezig was. M.’s gewoonte om boosheid weg te stoppen, mag plaats maken voor het durven voelen en uiten van boosheid. Het is ook tijd voor M. om speelsheid in haar leven toe te laten en weer uit haar eigen oude kennis, wijsheid en waarheid te durven putten.

Meer verbinding

Een volgend stukje van de puzzel komt uit haar kindertijd. Door een angstige ervaring raakte haar verbinding met haar lichaam even zoek. Een vreemd wezen kon hierdoor lange tijd een stukje van haar ruimte innemen. We laten het ophalen door Aartsengel Michael.

Een zwaar boerenbestaan

Nu onderzoeken we nog een geschiedenis in de bloedlijn. Een bet-, bet-, betovergrootvader van moederskant schrikt als klein boerenjongetje. Hij realiseert zich dat hem waarschijnlijk net als zijn vader een leven van hard werken te wachten staat. Hij denkt niet dat hij dat aan zal kunnen. Hij probeerde namelijk net ijverig zijn vader te helpen – hij geniet van de goedkeurende blikken – maar ervaart zijn fysieke onvermogen. Hij kijkt met een wel heel veeleisende en verantwoordelijke bril naar zichzelf, want hij is pas vier…Er ontstaat een angst voor de toekomst.

Helende krachtbronnen voor deze voorouder zijn lichtheid, vrijheid, kind mogen zijn, onvoorwaardelijke liefde en wederom je eigen Waarheid spreken.

M. herkent veel in deze geschiedenis. De perioden van vermoeidheid die ze in haar huidige leven heeft ervaren, houden ook verband met de overtuigingen van deze voorouder. Hiermee gaan we dus ook even aan de slag.

M. krijgt tot slot steun mee uit de engelenwereld. De engel Zadkiël wil haar helpen te ontdekken wat ze wil.

De sessie vormt een uitnodiging voor M. om zich te richten op Innerlijke Integriteit; een meer omvattende vorm van je eigen Waarheid spreken/leven. Dit heeft alles te maken met zien, kijken, observeren.
Hoe zie je de wereld, door welke ‘bril’? 
 Durf je te kijken, zonder oordeel, zonder iets te willen veranderen, naar wat er binnenin jou leeft? 
 Is je energie in het hier en nu, of kijkt ze naar het verleden of de toekomst? 
 Is je focus op de buitenwereld gericht en op de dingen waaraan je denkt te moeten voldoen? 
 Of is je blik gecenterd in je hart, je compassie en je innerlijk weten?

• De reactie van M. op de sessie: “Dank voor je uitgebreide sessie. Waren toch weer puzzelstukken op zijn plaats en hopelijk nu definitief loslaten van oude pijn en patronen e.d. Ik werd later doodmoe, dat zegt ook wat. Even wat te verhapstukken. Dus heb daardoor wel heerlijk geslapen. 🙂